Wszyscy fani piwa w Polsce doskonale zdają sobie sprawę, że piwo grodziskie to jeden z nielicznych polskich stylów piwa. Lekkie pszeniczne piwo charakteryzujące się ogniskowymi nutami pochodzącymi ze słodu wędzonego drewnem dębowym oraz wysokim nagazowaniem, często nazywane polskim szampanem.
Troszkę inaczej było jeszcze przed drugą wojną światową, gdzie faktycznie piwo grodziskie miało swoich fanów w całej Polsce.
W kwestii historii piwa grodziskiego odsyłam do bloga Maćka Husa
http://notopopiwku.blogspot.com/2014/03/piwo-grodziskie-historia.html
Spytacie pewnie co to ma wspólnego z prawem? Otóż moi drodzy czytelnicy ustawodawstwo II Rzeczypospolitej przewidywało prawną ochronę produkcji piwa grodziskiego!
Wszystko zaczynało się w ustawie z dnia 2 sierpnia 1926 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, która stwierdziła:
Jeżeli siła, przyciągająca klientelę do przedsiębiorstw, polega na tem, że wytwory, towary lub świadczenia pochodzą z pewnego okręgu geograficznego, albo że przedsiębiorcy należą do pewnego związku przedsiębiorców, a jakiś inny przedsiębiorca wprowadza w błąd swą klientelę, wywołując mniemanie, że ofiarowane przez niego wytwory, towary lub świadczenia pochodzą z owych okręgów geograficznych lub z przedsiębiorstw, do związku należących, albo jeżeli ktoś działa na szkodę owych przedsiębiorstw przez podawanie o nich nieprawdziwych wiadomości, albo przez wyjawianie ich tajemnic technicznych, natenczas do powództwa uprawnieni są: każdy przedsiębiorca, produkujący tego samego rodzaju wytwory w danym okręgu geograficznym, wspólne przedstawicielstwa wymienionych powyżej przedsiębiorców, tudzież każdy przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą wymienionych wytworów.
Dalej ustawodawca przewidział, że:
Rada Ministrów na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu lub Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych może rozporządzeniem, zamieszczonem w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, określić warunki używania nazw terytorjalnych (regjonalnych), a zwłaszcza granice okręgów geograficznych, do których te nazwy się odnoszą.
Co ciekawe rządzący wykorzystali ową delegację ustawową i w 1929 roku przyjęto rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 września 1929 r. w sprawie ochrony nazwy regjonalnej “piwo grodziskie”, które zawierało jeden krótki przepis, brzmiący następująco:
W handlu piwem na terytorjum Rzeczypospolitej Polskiej zastrzega się prawo używania nazwy regjonalnej (terytorjalnej) “piwo grodziskie” wyłącznie dla tych producentów, którzy produkują lub produkować będą piwo na obszarze miasta Grodzisk Wielkopolski.
Proszę Państwa, niech to rozporządzenie będące w moim odczuciu prawdziwym pomnikiem prawa, będzie dowodem na to jakim statusem i popularnością cieszyło się piwo grodziskie w czasach II Rzeczypospolitej. Musiało być tak popularne, że rynek zalewało piwo grodziskie z Grodziskiem Wielkopolskim niemające nic wspólnego! Skutkiem tego była ogólnopolska regulacja zabraniającą nazywania piwem grodziskim piwa stworzonego poza Grodziskiem Wielkopolskim.
W tym roku pisałem o prawnej ochronie pochodzenia produkcji, gdzie wskazywałem na to że w Polsce to właśnie piwo grodziskie może powalczyć o uzyskanie takiej ochrony. Kto wie, może kiedyś? Najpierw musi ono jednak odzyskać swoją pozycję na rynku, przynajmniej zbliżoną do tej jaką miał w czasach II Rzeczypospolitej.
